میکرو سیلیس به طور گسترده در بتن استفاده می شود که باعث می شود بتن مقاومت فشاری، مقاومت در برابر آب و مقاومت شیمیایی بالاتری داشته باشد. این می تواند هزینه های مواد و مصرف انرژی را کاهش دهد. مواد جدید نانو مانند نانو سیلیس یا نانولوله ها منجر به بهبود بیشتر مقاومت و استحکام می شوند. ذرات نانو سیلیس یا نانولوله ها در فرآیند انجماد بتن به ذرات نانو سیمان تبدیل می شوند. ذرات کوچکتر منجر به فاصله ذرات کوتاهتر و مواد با چگالی بیشتر و تخلخل کمتر می شود. این باعث افزایش مقاومت فشاری و کاهش نفوذپذیری می شود. با این حال، یکی از معایب اصلی نانوپودرها و مواد این است که به راحتی در هنگام خیس شدن و اختلاط، سنگدانه تشکیل می شوند. مگر اینکه تک تک ذرات به خوبی پراکنده شوند، کیک کردن سطح ذرات در معرض دید را کاهش می دهد و در نتیجه عملکرد بتن را تخریب می کند.